Uwielbiam takich cynicznych sukinsynów jak Frank Slade, a skontrastowany z wrażliwym chłopakiem z 'dobrego domu' daje mieszankę wybuchową. Ścierają się ze sobą dwa światy, w których Frank jakoby gra tak naprawdę rolę życiowego przewodnika Charliego, Charlie wspomaga go swoimi oczami i jest jego moralnym sumieniem, które daje o sobie znać w pewnych momentach przez co mamy bardzo złożoną, ciekawą postać. Film absolutnie nie jest nudny - zależy z jakiej perspektywy się go ogląda, można z niego wyciągnąć sporo wniosków - choćby taki, że pomimo braków, nadal można wiele czerpać z życia - choć ten jest nam podany na tacy. Najbardziej zapamiętałem scenę tanga, na pewno do niego kiedyś wrócę.